مزرعه عشق

سلام به قلبم... سلام به عمرم... سلام به نفسم چهارشنبه 13 خرداد سه نفری رفتیم چالیدره، آخ که چه روزه خوبی بود و چقدر بهمون خوش گذشت. اولش از گرمای هوا می ترسیدیم ولی هم تو لنج هوا خوب بود، هم تختی که واسه ناهار گرفته بودیم کولر داشت و خیلی عالی بود. شما دخملی هم که کلی راه رفته بودی و ورجه وورجه کرده بودی! تو مسیر برگشت به خونه خوابت برد و وقتی رسیدیم خونه و تو تختت گذاشتیمت با کمال تعجب بیدار نشدی!!!! شب بعدم دخملی رو بردیم هتل سحاب که هم گردش واسه ما باشه و هم وسیله بازی، واسه دخملی ( که عاشق بازی کردن تو پارک) داشته باشه، ولی متاسفانه قسمت اسباب بازیهاش دیگه قدیمی شده بود و ایمن نبود، ماهم دخمل گلمون و راضی کردیم به راه رفتن ...

دخترم آرام آرام قد میکشد و من در سایه ی امن صداقت ناب کودکانه اش بزرگ  میشوم .  او می رقصد و من آرام آرام نوای کودکانه اش را زمزمه میکنم .  او میخندد و من از شوق حضورش اشک می ریزم .  او در آغوشم آرام میگیرد و من تا صبح از آرامشش آرام میشوم .  او بازی میکند و من شادمانه آنقدر مینگرمش تا چشمانم جز او هیچ نبیند .  او حرف میزند به زبانی که کسی جز من نمیفهمدش .  طبیعت را حس میکند. . . خدا را می بوید و من . . . کودکانه در سایه ی بزرگیش  پنهان میشوم  تا از گرمای دست نوازش غیب بی بهره نمانم .  این روزهای من پر است از دخترم این روزهای من ...